ARCHITECTUUR: VAN NATURE INSPIREREND
PPP 2014
Tijdens IABR–2014–URBAN BY NATURE– vond het eerste Pelpindapodium plaats waarop de relatie tussen natuur en architectuur werd onderzocht en ontrafeld aan de hand van twee verhalen: ‘Architecture follows Nature’ en ‘Nature meets Architecture’.
IABR–2014 – URBAN BY NATURE –, de zesde editie van de Internationale Architectuur Biennale Rotterdam, geopend op 29 mei 2014 duurt tot 24 augustus. Zie ook URBAN BY NATURE voor de andere teksten.
Architecture follows Nature
Ilaria Mazzoleni (IMStudios, Milaan/Los Angeles) gaat in op het eerste thema. In haar onlangs verschenen boek, Architectuur Follows Nature: Biomimetic Principles for Innovative Design (CRC Press), worden innovatieve oplossingen gevonden voor het bekleden van gebouwen door het nabootsen van tactieken uit het dierenrijk (biomimesis).
Nature meets Architecture
Huib van Zeijl en Daniëlle Segers (Équipe architecten, Amsterdam) gaan in op het thema ‘Nature meets Architecture’. Hun uitbreiding voor van Helvoirt Groenprojecten ‘Proyecto Roble’ is onder andere winnaar van de BNA Gebouw van het jaar (2013) en de ARC12 Architectuurprijs (2012). Een bijzonder en duurzaam project, ingebed in de context van de omgeving en gebouwd in een innovatieve samenwerking. Groene energie wordt lokaal opgewekt en in het gehele ontwerp grondig is nagedacht over demontabel bouwen en verantwoord materiaalgebruik. Kunstlicht is vrijwel overbodig is en het bioritme van mensen staat centraal.
ARCHITECTUUR: VAN NATURE INSPIREREND
VERSLAG
In ‘Nature meets architecture’ vertelde Équipe over het duurzame kantoor ‘Proyecto Roble’ en de a-typische opdrachtgever, die niet vroeg om een gebouw, maar om een omgevingsbewust gebouw dat ’blij’ maakt. En ze de tijd gaf.
In ‘Architecture follows nature’ pleitte Ilaria voor het ontwerpen vanuit het principe dat in de natuur alles onderling met elkaar verbonden is: water en energie, landbouw en de seizoenen etc. Samenwerkende gemeenschappen die elkaar compenseren en zo een beheersbare footprint behouden.
In de natuur is niets zinloos. Zie hoe de huid van een ijsbeer hem helpt in de bescherming tegen kou en honger. Of de kolibri. Die tijdens de slaap zijn lichaamstemperatuur laat dalen om energie te sparen.
Generatie op generatie heeft de natuur zich aangepast, ontwikkeld en geperfectioneerd. En uiteindelijk levert dat oplossingen die het verschil maken tussen wel en niet overleven.
Slow architecture is de tijd nemen. Langzaam aanpassen aan de condities, van zowel de opdrachtgever als de omgeving. De natuur is ook niet in een dag ontworpen.
Voor Équipe betekende dat aanvankelijk, een oncomfortabel uitstel van de schetsfase. Maar mét een robuuste ontwerpbasis. En Ilaria leerde ons dat nabootsen meer is dan kopiëren en schalen van het origineel.
Slow Architecture. Van nature inspirerend.
